yine mi başlık ya, çocuğuma isim koysam bu kadar zorlanmam..

yine 1.5 saat telefonda konuştuk arkadaşımla..

ya böyle uzaktan uzağa arkadaşlık bile zorken insanlar bi de nasıl uzak mesafeli ilişkilere giriyorlar anlamıyorum..

hem de böyle uzaktan uzağa tanışıp, uzaktan uzağa arada bir görüşerek ilişki yürütmeye çabalayıp sonra bir de yaşımız geldi evlenelim bari diyip evleniyorlar..

bu kadar basit mi lan evlilik kararı..

ama insanlar da haklı.. seviyor muyum diye soruyor kendi kendine.. seviyorum diyor.. e o zaman daha ne istiyorum allah'tan belamı mı diye soruyor bir de.. sonra evlenmeye karar veriyorlar falan işte..

sanırım olay bu şekilde gelişiyor yani..

gerçekten bak.. bi arkadaşım biraz kararsız kalıp sormuştu bana acele mi ediyorum sence diye.. ben de ona sormuştum tanıyabildin mi diye.. o da tanısam soğuyacak bin tane özellik bulcam nasıl olsa demişti..

ben de ya evet siktir et o zaman evlen gitsin demiştim..

evlendikten sonra uğraşır işte soğutan özelliklerle her insan gibi..

ama harbiden yani bir insanı tanı tanı illa ki bulursun kıl kapıcak huylar, özellikler.. değil mi ama.. yani bir insan için tam bana göre demek ve aradan 5 yıl geçse dahi halen bunu diyebilmek mümkün mü acaba..

yani 6ayda tanınır mı ya 1 yıl olsun, 1yılda tanınır mı ya 3 yıl olsun, 5 yıl olsun derken en sonunda sıkıldım lan ben bundan diyebilir insan.. ki der yani..

gerçi 6 ay da erken be.. yani hakkaten ani olmuş sanki.. neyse..

yani sonuç olarak belli bir süre sonra, "bu kadar tanıdım, sevdim, artık ilerde ne çıkarsa bahtıma" dediğin an evlilik olayına hazırsın demek oluyor sanki.. "yok yoook daha tanıyamadım ama ben" diyorsan da ilerde artık ayrıntılı tanıyıp ayrılırsın tamam sakin ol.. kimse sana evleneceksin diye baskı yapmıyor yani bi rahatla ya...

hemen panik yaptın sen de.. evet sen.. sana diyorum.. sahi sen kimsin ya? kim benim bu tıklanma sayacımı artırıp duruyor.. kim bakıyo bu bloğa.. hadi bakmayı anladım da bakıp da okuyorsa biri yuh dicem.. biraz da sevinebilirim belki belli olmaz..

..

zaten bu aralar üzerimden atamadığım bir mallık var neden bilmiyorum..

3 dakikada bir pot kırıyorum, gaf olacak benzetmeler yapıyorum, patavatsız patavatsız konuşuyorum.. bok yiyorum kısaca..

hayır bir de bunlara ek olarak yalan söyleme huyu geliştirdim.. bir şeyi istemediğimi doğrudan söyleyemeyen bir ezik olduğumdan mütevellit, böyle yalanlar düzüp duruyorum.. onu yapıcam bunu edicem, şuraya gidicem, daha şu işim var falan..

sonra bi şekilde bi bok yapmadığım ortaya çıkıyor.. kendi kendimi bir şekilde ele veriyorum falan.. sonra karşımdaki insanın tek kaşı havaya kalkıyor böyle hııı diyor.. hııı... sağ kaş havada.. suratta sanki boka basmış gibi bir ifade..

sahi ben bayadır boka moka basmadım.. küçükken hayat ne kadar doğaldı ya sokak ortasında bok olurdu da basardık.. bastık mı böyle yıhhhaaaaaa diye suratı ekşitip kaşları çatıp hayattan hızlıca soğuyup takribi 10 saniye içinde de normale dönerdik..

şaka be sen de hemen herşeye inanıyorsun.. hayat doğalmış.. ne doğalı lan.. bokla doğalın ne alakası var.. kesin kurban bayramı falandır o zamanlar..

..

ya ben ne diyordum.. böyle tam bişey yazıyorum alttan gtalk glup glup ediyor bütün tikatim dağılıyor..

bişey anlatacaktım.. ne anlatıcaktım onu unuttum.. yukarıya bakıp yazının gidişinden hatırlarım aslında şimdi ama bakarsam kesin silerim bişeyleri..

yazımın doğallığı bozulmasın şimdi.. eheh..

..

neyse ya.. bugün birine çok pis ayar oldum yine.. tabi bir şey söyleyemedim..

böyle yolda bi kadın vardı.. bebeği kucağında.. bebek koymak için olan şeyler olur ya hani.. taşınabilir bebek yatağı gibi.. ya hiç de bilmem bu tarz şeylerin adını falan.. neyse işte sonra böyle arabalara arada elini açıyor bişeyler istiyor, hiç kimsenin salladığı yok tabi.. öyle yürüyor kaldırımda..

hemen "cık cık cık" diye bir ses.. "bak sen çocuğu da alet ediyor resmen cık cık cık.. çalışsana ya.. temizlik yap bişey yap" falan diyor, kınıyor..

ya işte o an nedense bütün benliğimle nefret ettim bunu diyenden.. nefret ağır bir kelime aslında ama ne bileyim nefret gibiydi hissettiğim şey..

ya kadın gerçekten çocuğu bir şeylere alet ediyor olabilir.. yanlış yapıyor olabilir.. ama sen kimsin ki kınıyorsun..

birilerini kınamak ne kadar kolay değil mi.. hepimiz yapıyoruz belki bazen..

aa dileniyor, kına lan kesin bizden zengindir bu..

aa çocukla dileniyor, ooo çocuk mu, kına kına kına..

temizlik yapmıyor dileniyor, kına lan kına..

hemen kına.. hemen hemen hemen..
..

hay sizin olmayan vicdanınıza.. sen o insan için azıcık bir üzüntü duymadan evvel kınıyorsun.. asıl seni kınamak lazım.. sen kimsin ya.. kimsin.. hayatında hiç zorluk çektin mi maddi olarak.. hiç aç kaldın mı.. .

ha evet ama pardon ya, bütün dilenciler bizden zengin.. biri para istiyorsa zaten emin olabiliriz bizden zengin olduğuna.. yatı katı falan vardır onun.. o bebek oyuncak bile olabilir hatta.. ayrıca dünya kadar insan temizlikçi arıyoruz diye ilan vermiş, sen kalk arabalardan para iste.. gidip temizlik yapsana lan.. ayıp.. hayır bir de bizden zengin zaten kesin..

..

herkes böyle düşünür zaten.. acaba bu, o anda üzülmemek için, civdanımızı rahatlatmak için yaptığımız bir savunma mı..

..

ben dolandırıldım bir keresinde.. teyze ağlanıyordu.. paramı düşürdüm eve gidemiyorum diye.. daha istanbula yeni gitmiştim.. safın önde gideniyim tabi.. verdim 5 lira gibi bi para.. devam ettim.. sonra otobüs geride miymiş neymiş diye geri yürüdüm ve teyzeyi başka birine de aynı şeyleri söylerken yakaladım..

böyle birşey yaşadım evet.. ama buna rağmen herkesi aynı kefeye koyamıyorum sorgusuz sualsiz.. ya gerçekse diye düşünmeden edemiyorum.. gerçek olma ihtimalinin varılığı üzüyor önce beni.. artık içimden gelirse para veriyorum gelmezse vermiyorum.. ama para vermeyeceksem de kınamadan geçip gidebiliyorum yanından.. bunu başarabiliyorum yani..

niye kınayayım lan.. ya ben bir gün gerçekten çok zor bir duruma düşersem? kınamayacaksın arkadaş..

ha sen dersen ki ben o durumda olsaydım kesinlikle öyle birşey yapmazdım gider ille bir iş bulurdum, vasıfsız olsam temizlik yapardım bulaşık yıkardım, çocuğumu da kesinlikle böyle bir duruma alet etmezdim, o zaman buyur siktir git ispatla bunu derim ben de.. o duruma düş.. sonra dediklerini yap.. sonra gel kına o kadını.. birşey demicem o zaman.. ama olmaz ki.. o kişinin yerinde asla olamazsın ki.. dolayısıyla bilemezsin..

diğer insanların yaşadıklarını yaşamadan ordan bık bık ötmesi kolay.. birileri hep baktı sana.. annen baban baktı kocan baktı.. başına maddi olarak bir terslik gelmedi işte.. sen ne bilirsin ki.. hayatında ne kadar çalıştın.. şimdi kazandığın 3 kuruş parayla gururlanıyor musun bir de.. ahay ben para da kazanıyorum, tam süper acayip olması gerektiği gibi bir insan oldum deyip elalemi kınama hakkını mı buluyorsun kendinde.. ayıp lan..

tamam ben belki halen birşeyleri idrak edememiş bir geri zekalıyım, safım, birçok konuda iflah olmuyorum ama sen de bu tutumunla benden iyi değilsin..

sana demiyorum burayı okuyan kişi..

ama aslında hepimiz atıp tutuyoruz..  çok kolay çünkü atıp tutmak..

bu yine ne biçim bir yazı oldu böyle..

..

sonradan gelen dank şeysi: oha lan daha bir önceki yazımda vicdansız olacaksın falan demişim bir de.. ne kendini bilmez bir insanım ben ya..