beni yola koy

kendimle ilgili hiç sevmediğim bir özelliğim var.. yolculuğa çıkacağım zaman, hazırlık yapma kısmını en son ana bırakıyorum.. yani mesela evden çıkmama 1 saat kala başlıyorum hazırlık yapmaya..

neden böyle yapıyorum bilmiyorum.. insanda biraz heves olur değil mi?

ille bekliyorum yumurtalar kapıya gelsin sıralansın dizilsin, sıkıntıdan patlasın, arkadan bir yumurta araya kaynak yapmaya çalışsın kavga çıksın birkaçı kırılsın etraf bok olsun diye..

son anların insanıyım ya ben.. artık anladım bunu.. okulda da öyleydim zaten.. sabah hazırlardım çantamı.. hatta bazen sabah açardım hehe:) 

..

planlı programlı düzenli insanları o kadar çok seviyorum ki.. onları yanacıklarından öpesim geliyor.. bağırlarıma basasım geliyor.. bana da öğretsinler istiyorum.. beni de eğitsinler beni de hale yola koysunlar..

karşılarına geçip

"okut öğret ve nihayet

yurda yarar bir insan et " diye şarkı söylemek istiyorum..

ben küçükken bu şarkıyı okut öğret beni hal(l)et zannediyordum bu arada.. hale yola koy gibisinden.. bir hal durum kazandır insan içine çıkabileyim artık gibisinden bir laf sanıyordum..

ne salakmışım ya..